دوچرخه علی رغم ساده بودن ساختمان و اجزای تشکیل دهنده  نسبت به دیگر وسایل مکانیکی  توجه ورسیدگی خاص خود را می طلبد .

شستشو و سرویس و روغن کاری  قطعات دوچرخه اگر با فواصل زمانی طولانی مدت همراه شود همواره کیفیت رکاب زنی را پایین برده و فرسودگی زودرس قطعات را نیز در بر دارد .

دوچرخه سواران بسته میزان و چگونگی فعالیت به طور متوسط هر ۵۰ ساعت

(( مجموع زمانهایی که از دوچرخه استفاده می شود . به عنوان مثال امروز ۵ ساعت

روز بعد ۱ ساعت روزهای بعدی ۱۰ و یا ۱۵ ساعت )) و یا استفاده های مکرر در شرایط آب و هوای بارانی و جاده های خاکی به دلیل گل لای شدن مسیر و آغشته شدن دوچرخه و قطعات  میبایست نسبت به روغن کاری و گریس توپی عقب و جلو – سیستهای ترمز و دنده و بازدید کمک فنر اقدام نمایند

((  درصورت بلبرینگ بودن  توپی عقب و جلو  موارد دیگررسیدگی شود))

شستشوی قطعات مکانیکی : زنجیر – طبق عوض کن ( دنده جلو)- طبق قامه – خودرو و شانژمان( دنده عقب) با نفت و یا مشتقات مشابه و پس ازآن شستشوی کامل دوچرخه

(تمامی اجزای تشکیل دهنده) با مواد شوینده مانند پودر رختشویی و یا مایع ظرفشویی و بعد از آن روغن کاری  عمر مفید  قطعات را بالا میبرد.

شستشو را معمولا خود نفرا انجام داده ولی برای سرویس و تنظیمات قطعات از افراد و تکنسینهای  مجرب استفاده شود(( جدیدا  تعدادی از فروشگاهها و تعمیرگاهها تمامی خدمات  شستشو و سرویس را به صورت یکجا و هفتگی نیز انجام میدهند))

پوشاک دوچرخه سواری را میتوان به چند بخش تقسیم کرد.  نکته مهم اینکه استفاده از لباس تنگ (اصطلاحا چسب) معمولا جهت مسابقه  بوده و علاقه مندانی که ورزش کردن راصرفا جهت سلامتی و تفرح و لذت بردن انتخاب مینمایند بهتر است از پوشاک مناسب آزادتر استفاده نمایند .
یک نوع پوشاک که دوچرخه سواران( هم کورسی و هم کوهستان – بدور از مبتدی ویا حرفه ای بودن – ویا در نظر گرفتن سن و جنسیت) نیاز دارند شورت یا شلوارویا شلوارک پد دار میباشد.