اقدامات اولیه نجات و احیای قلبی – ریوی
مربیان و ورزشکاران به هنگام فعالیت های ورزشی ممکن است با صحنه ای که ورزشکار به ناگهان نقش بر زمین شده ویا بر اثرتصادف های پیش آمده دچار زمین خوردگی میشوند در صورت نبودن تیم امدادی یک سری اقدامات اولیه را میبایست انجام داد
این اقدامات نقش بسزایی در کمک نمودن به شخص آسیب دیده مینماید
از این رو آشنایی نفرات با این اقدامات حیاتی اهمیت بسیار فراوان دارد.
برخورد با ورزشکار آسیب دیده :
۱ – ارزیابی هوشیاری :
همانند بیدار کردن فردی از خواب به آرامی شانه مصدوم را تکان داده واز او سئوال شود
(( حالت خوب است ))
در صورت به هوش بودن ورزشکار از او درمورد احساس درد ناحیه گردن و یا دیگر نواحی بدن ، بی حسی یا احساس سوزش و گزگز در دست وپاها و یا توانایی فرد مصدوم در حرکت دادن قسمت های دست وپا ؛ که در صورت وجود مشکل در هریک از موارد ذکر شده احتمال آسیب به مهره ها یا نخاع و اعصاب گردنی وجود دارد و باید از هرگونه حرکت دادن ورزشکار پرهیز کرد و با پر کردن اطراف سر و گردن از حرکت احتمالی آن جلوگیری کرد
– ارزیابی سریع از سر تا پای ورزشکار جهت یافتن خونریزی یا تغییر شکل احتمالی
– لمس کردن ملایم گردن ، قفسه سینه ، شکم ، لگن ، دست ها و پاها برای پیدا کردن هر گونه حساسیت ؛ درد ، تورم ، و شکستگی احتمالی
– تماس فوری با مرکز اورژانس پزشکی
در صورتی که ورزشکار از هوش رفته است
باید با حفظ خونسردی اقدامات بعدی را قدم به قدم ادامه داد
اگر شک به وارد آمدن ضربه به سر و گردن وجود دارد از حرکت دادن ورزشکار پرهیز شود
۲ – در خواست کمک :
اگر ورزشکار و شخص آسیب دیده هوشیار نیست باید از سایر افراد برای ادامه کار در خواست کمک کرد سپس با تجربه ترین و آشنا ترین فرد با روشهای کمک های اولیه تا رسیدن تیم پزشکی و امدادرهبری عملیات امداد را بر عهده بگیرد – از یک نفر درخواست شود تا با مراکز پزشکی و اورژانس تماس بگیرد.
۳ – باز کردن راه هوایی
ممکن است راه تنفسی ورزشکار و شخص آسیب دیده در اثر عقب افتادن زبان ، وجود ترشحات ویا جسم خارجی و …. بسته شده باشد . باز کردن راه هوایی اولین اقدام ضروری است
در همان حالت خوابیده کف دست بر روی پیشانی با دست دیگر چانه را به سمت بالا وجلو کشیده شود با این کار راه تنفس باز شده است
در صورت شک به آسیب گردنی و یا احتمال آسیب دیدن نخاع و آسیب عصبی شیوه باز کردن به این صورت میباشد :
فک را به سمت بالا کشیده . با کمک انگشتان سوم ، چهارم و پنجم و قرار دادن آنها در زیر فک متحرک ( پایینی) در قسمت زیر گوش فک را به سمت بالا بکشید
۴- ارزیابی تنفس :
با نزدیک کردن گوش به دهان مصدوم و همزمان نگاه کردن به قفسه ی سینه وضعیت تنفس با دیدن وشنیدن و لمس برخورد هوا با گونه در کم زمان ممکن بررسی شود
اگر مصدوم تنفس داشت با تحت نظر بودن مصدوم منتظر تیم پزشکی شوید .
اگر مصدوم تنفس نداشت دو تنفس مصنوعی کامل به او داده شود به صورتی باعث بالا آمدن قفسه سینه شود . در صورت باز بودن کامل راه های هوایی با فشردن پره های بینی ( جلو گیری از خروج هوا از بینی) دو تنفس مصنوعی به مسدوم داده و گردش خون وی را ارزیابی کنید
۵ – ارزیابی گردش خون :
با استفاده از نبض مچ دست و یا سرخرگ گردنی به مدت ۱۰ ثانیه میتوان وضعیت گردش خون را در مصدوم ارزیابی کرد . اگر مصدوم نفس نمیکشد ولی نبض دارد هر ۴-۵ ثانیه یک تنفس مصنوعی داده شود هر یک دقیقه نبض او ارزیابی شود
اگر نبض وجود نداشته باشد باید عملیات احیاء قلبی – ریوی انجام شود
۶ – احیاء قلبی – ریوی :
تا رسیدن تیم پزشکی انجام ماساژ قلبی و دادن تنفس مصنوعی یکی از اقدامات موثر و حیاتی میباشد . برای انجام ماساژ قلبی کف دست چپ بر پشت دست راست و انگشتان دست در هم قفل شود . با قسمت نرم و عضلانی کف دست بین دو نقطه سینه ، بدون خم شدن آرنج در حالی که دستها از شانه تا مچ صاف و در امتدادهم قرار دارند وزن متعادلی را به جناغ سینه فرد مصدوم فشار وارد کنید . در حدی که حدود ۴ الی ۵ سانت پایین تر برود سرعت ماساژقلبی در حدود ۱۰۰ بار در دقیقه میباشد
بعدازانجام ۱۵ ماساژقلبی با سرعت ذکر شده دو تنفس مصنوعی موثر
(به شیوه ذکر شده) داده میشود و این چرخه تکرار میشود .
۷- ارزیابی مجدد گردش خون :
بعد از گذشت هر یک دقیقه از انجام عملیات احیاء ؛ تنفس و نبض دوباره ارزیابی میشود و اگر علامتی از برگشت آنها مشاهده نشد عملیات احیاء ادامه می یابد .
